„Miej serce i patrzaj w serce”

Serce. Niewielkie, a tak nieskończenie ważne. To tu przecież rodzą się uczucia, marzenia, emocje, miłość i pogarda, pokój i wojna, wdzięczność i jej brak.

Jest tylko jedno Serce, które zawsze jest takie samo: nieskończenie piękne, nieskończenie kochające, a nawet otwarte, aby zmieścić w Nim wszystkie bóle człowieka. To Serce Jezusa. Tyle od Niego możemy się nauczyć. Serce Chrystusa to katedra mądrości, miłości i przebaczenia. Tylko w Nim i przez Jego naśladowanie możemy wznieść się ponad standard świata, w którym dominuje grzech, kłamstwo, znieczulica i pycha. Tylko patrząc w Nie, możemy nauczyć się mieć serce i używać serca.

Ks. Tadeusz Sępek proboszcz