„Chwalcie łąki umajone”

Maj. Piękny maj. Cała przyroda z urokiem kwiatów, rozkwitających drzew, sadów, łąk, z osobliwym i niepowtarzalnym śpiewem ptaków powstała z zimowego snu i spieszy się, aby jak mówi psalmista, wychwalać swego Stwórcę.

Ile możemy się nauczyć od matki ziemi, tak bogatej w urok swego piękna.

Psalm 104 zaprasza nas do dziękczynienia wobec Boga Stwórcy: „Uwielbiaj, duszo moja, Pana. Panie, mój Boże, jesteś nieskończenie wielki.”

W tym miesiącu całe to materialne piękno świata wzywa nas do kontemplowania Tej, która jak mówi pieśń, jest piękna jak słońce, jasna nad blask księżyca i nieskończenie jaśniejsza od gwiazd na niebie. To Maryja, Matka naszego Pana i Jego dar spod stóp krzyża na Golgocie.

Niech zatem nasz udział w nabożeństwach majowych, złączy się z całą przyrodą, aby wychwalać Maryję.

Z kolei zewnętrzna cześć wobec Niej niech nas mobilizuje do pielęgnowania piękna duszy, do życia w łasce uświęcającej, czy też, jeżeli potrzeba, do odzyskania Jej na nowo w Sakramencie Pokuty.

ks. Tadeusz Sępek proboszcz